වැමෑරීම
මල් කරාමය
නොනැවතී වමාරයි
ඉඳිකටු හී දහසක
වේදනා පසක් කර
සීත දිය සීරාව
ගත ඇනී තෙමා යයි
සයනය උරාගෙන ය
සොරාගත් පැල්ලමක්
දෙකලවා බේරමින්
හද දියව ගලා යයි
දහදියෙන් මත්ව හිඳ
ඇසදියෙන් තෙත්ව ගිය
කොට්ට උරයෙන් හැමූ
විලවුන ද පලා යයි
මල් කරාමය
නොනැවතී වමාරයි
පලා ගිය මල් සුවඳ
ළඟ දිනෙක වමාරයි
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment