ජීවිතේ සමහර අවස්තාවල සමහර මිනිස්සු හරියට ටැංකියක ඇති කරන මාළු වගෙ. මුළු ලෝකෙම තියෙන්නෙ ටැංකිය ඇතුළෙ බව හිතාගෙන,මවාගෙන එකම සීමාවෙ පිහිනමින් වැටෙන දෙයක් ඔහේ කකා ජීවත් වෙන්නන් වාලේ ජීවත්වෙනව. කවුරුහරි ටැංකිසුද්දෙක් ඇවිත් ඉන්න වපසරිය පිරිසිඳු කරල දෙන නිසා හිතෙන හිතෙන පරිදි අහංකාර නොහික්මුණ විදියට තමන් ජීවත්වෙන වටපිටාවම අපිරිසිඳු කරනව. වීදුරු වලින් ආවරණය කරපු පෙට්ටියක් ඇතුළට වෙලා සීමිත පිරිසක් වටකරගෙන උදම් අනමින් සාටෝප දොඩවන්නෙ ගැඹුරු නිල් මහ සාගරේ අඩුපාඩු ගැන.
ඔක්සිජන් ටිකත් බටේකින් ගන්න ඔවුන් ටැංකියට විතරක් පොර උනාට කුණාටු ගැන මොනවාද දන්නෙ. ඇතෑම් විට තමන්ට වඩා විශාල මසුන්ගෙන් දිවි රැකගනිමින්, තමන්ට අවශ්‍ය කෑම තමන් විසින්ම වෙහෙස මහන්සි වී සපයාගනිමින්, නැව් බෝට්ටු වල දැති රෝද වලට හසුවෙවී තුවාල වෙමින් වගෙම හැකි උපරිම ආරක්ෂා වෙමින් බිලිකොකු වලට නොරැවටී යන මුහුදු ජීවිතේ මාළුවෙකුට කොයිතරම් අමාරුද.?
ඒ සියල්ල දරාගෙන උනත් මුහුදකින් මාළුවෙකු එකතු කරගන්නෙ අත්දැකීම් විතරක් නෙවී ජීවිතයත් යථාර්ථයත්. කුණාටු අතරෙ උනත් ගැඹුරු නිල් මහා ලස්සන ලෝකය ඔවුන් අත්විඳිනව. ඇත්තටම ඔවුන් ජීවිතේ සැබෑ ලෙස ජීවත් වෙනව. ඉතින් ඒ වගේ මුහුද දන්න මාළුවෙක් හදිසියෙ ටැංකියකට ගෙනත් අතෑරියත් ජීවත් වෙන පිළිවෙල දන්නව. මොකද ඌ මුහුදත් ටැංකියත් අඳුරන නිසා. හැබැයි අහංකාර ලෙස ටැංකියක පොර වෙන මාළුවා හදිසියෙ වත් ගිහින් මුහුදට අතහැරියොත් කුමකින් කුමක් වේවිද. දෙඩූ කටමැත සහ අහංකාරය මිස මුහුදේ ජීවිතේ හා ඔට්ටු වෙන්න ඒ තරම් පහසු වෙන්නෙ නෑ. කට නිසා ඉක්මනට නහින්නෙ අන්න ඒ වගෙ අහංකාර මමත්වයෙන් යුතු මාළුවො.
ඒ නිසා ලස්සන කොරපොතුත් පිහිනන ආරත් වරළ් දෙකකුත් තිබූ පමණින්ම සැබෑ මාළුවෙකු වෙන්න බෑ. ව්‍යාජ ජීවිතයකට හිර වෙලා නොමිලේ ලැබෙන සම්පත් නිසා අහංකාර වෙමින් "මම පොර" මානසිකත්වයෙන් ටැංකියක ඉඳන් මුහුද ගැන තක්සේරු කර කර ඉන්නවට වඩා හොඳයි අසීරු උනත් චමත්කාරජනක වගෙම කුණාටු සහිත මුහුදක සැබෑ මාළුවෙක් වගෙ ජීවත්වෙන එක.
ටැංකිය ලස්සන කරන්න වෙරළෙන් ඇහිදන් ආව සිප්පිකටු ගැන පුරාජේරු කියනවට වඩා වටින්නෙ සැබෑ මුතුවක් තනන්න බෙල්ලෙක් විඳින දුක ගැන අවබෝධය තියෙන මාළුවෙක් වෙන එක.
ටැංකියේ ස්විච් එක දාන්න අමතක උනු දවසක ඉන්නන් වාලේ ජීවත් වෙලා මැරිල යන මාළුවෙකුට අන්තිම මොහොතෙත් පණ අඳිමින් පසුතැවිලි වෙන්න කාරණා ඕනෑතරම්.
ජීවිතේ අසීරුතා මැද උනත් යථාර්ථයට මුහුණ දෙමින් මුහුදක ඉපදිලා මුහුදෙම ඔට්ටු වෙලා මුහුදෙම මැරෙන දවසකත් සැබෑ මාළුවෙකුට කණස්සල්ලක් ඉතිරි වෙන්නෙ නෑ. මොකද ඒ මාළුවා ජීවිතයටත් මුහුදටවත් ණයක් නෑ.
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment