පිච්චියක් සොයා සෙයිලමෙ අව්වෙ පිච්චි පිච්චි
තාච්චි අදිමින් අපෙ දිවි සරි කල අප්පච්චි
හිච්චිටයි මටයි හාච්චි දී නුඹ පිටවෙච්චි
වෙච්චි දේ නොදත් බිමෙන් සිමෙන්ති මල් පිපිච්චි
කාසය ම මිසක් කිසිදා හැංඟුවෙ නෑ කාසි
නාසය ම බැඳන් පෙනහළු හංඟනු බෑ ලේසී
මාසය ක් දෙකක් තහනම නොතකා වෙවි වීසි
වාසය ට හදන වැඩ බිම තිබුණද තෙත පාසි
ආදරේ වගේම බැරිලු හංඟන්නට කැස්ස
සාගරේ තරම් ගැඹුරුද ඔය හැටි පපු අස්ස
යන්තරේ වගේ වැඩ සඟවන් නොතකා වැස්ස
මන්දිරේ තනා නිවනට ගොස් අපෙ උළුවස්ස
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment