ඔබ නැතිව ගෙවෙන දවස්...

බිරිඳක නොවීමී.. එහෙත් බිරිඳක් ද වීමී..

සිතා ඉවර කල නොහැකි තරමේ හැඟුම් සමුදායකින් බරවුණු මගේ හිත ඔබව එපා යැයි කියමින්ම යළි යළිත් ඔබවම අයැද සිටින දිහා නිරුත්තරව මාගේ ආත්මය බලා හිදී..

අද දිනත් ඔබ විසින් මගේ ආදරය පිළිබඳව අපමණ වූ ප්‍රශ්න ඇසුවේ මා සිත නැවත වතාවක් රිදවමින්.. එලෙසින් ඇසුවේ මා ඔබට දක්වන ආදරය පිළිබඳව ඔබ තුළ වූ අවිශ්වාසය නිසාම ද නැතිනම් මාගේ ආදරය පිළිබඳව අපමණ වූ විශ්වාසක් ඇතුවා වුව එය පිළිගැනීමට තරම් දිරිගැන්වීමක් ඔබ තුළ නොවූ නිසාදැයි තවම නොදනිමි..

අපමණ වූ සෙනෙහසක් ඇතිව අතීතයේ අප කළ කී දෑ පිළිබඳව තවමත් මා හද තුල නම් ශේෂ වී ඇත්තේ අසීමාන්තික ගර්වයකි.. පිටුවක ලියා නිම කල නොහැකි තරමේ මතකයන් හදවතේ අඳුරු කොනක තනි කොට මා පියවර නගන්නේ හිස් වූ දෑසකින් වුවත් බරවුණු හදවතකිනි..

ජීවිතයේ ගමන් මාවත රළු පරළු වුවත් බොහෝ නැවතුම්පොළවල් ඉතා මුදුකමින් අප වැළඳගත් අයුරු අප අමතක කළ යුතු නොවේ.. මගේ දයාබර නවාතැන්පල නම් නුඹම මිස අන් කවරෙකුද..

උණුසුමත් සිසිලසත් එකවර සදමින් ඔබ මා රැගෙන ගිය ප්‍රේමයේ කෙළවරක අප අපේක්ෂා කල පමණටත් වඩා කඳුළු රැදී තිබිණි.. එනමුදු සීතලක් මට අමුතුවෙන් නොදැනුනේ කඳුළු වල සීතල මට නුහුරක් නොගෙනා නිසාවෙනි.. කොහොමටත් මගේ තෙත් වූ හදවතට වියළි බව ආගන්තුකය..

මිහිරාන.. ජීවිතයම මට කඳුළක්ම වූවත් සඳහටම මම ඔබ වෙතටම සිත පුදමි.. හිතුවක්කාරියක සේ ඔබටම සිත පුදමි.. එයින් රිදුන ද බිඳුන ද මට කම් නැත.. මන්දයත් ඔබට ආදරය කිරීම උදෙසාම මා තවම හුස්ම ගන්නා බැවිනි..

නමුදු මේ හෝරාව වෙන්වී ඇත්තේ සමුගැනීම උදෙසාය..

ඉතින් මම නික්මෙමි..

හදවතේ සියලු  ස්මරණයන් ඔබෙ නමටය..

හදවතේ රැඳුමට වතේ මුණගැසීම අවැසිම නොවන බව මම මෙන්ම ඔබද දන්නා බව හඟිමි..

ආදරය සුසුමෙහි තවරා ප්‍රියය

ඉතින් මම නික්මෙමි..

රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-