මාවතේ මල්

ගැහැණු ළමෙක් කියන්නෙ මලක් වගේලු

පුංචි දවස්වල මා ළඟින් තියාගෙන

තාත්තා කියන්නෙ එහෙම.. ඒත් මොන මලක් ද කියලා නම් කීවේ නෑ තව.. 

හැමෝම ආස කරන, ලස්සන පාටින් තියෙන..සුවඳ පිරුණු, නටු අග කටු තියෙන 

ඒත් ලස්සනම.. 

රෝස මලක් වාගේ ද 🌷🌷🌷

එහෙමත් නැතිනම්..

ඕනෑම තැනක පැළවෙන ලේසියෙන් මැරෙන්නෙ නැති ඉඩෝරෙත් එක්ක 

හරි හරියට ඔට්ටු වෙන..

නියං කාලෙටත් නොසෙල් වී ඉන්න

සිරුර පුරාවට කටු වාගෙම වතුරත් තියෙන පතොක් මලක් ද.. 🌵🌵🌵

මල් ගැන කියන්න ගියොත් කාරණා එමටයි 

තාත්තා හරි.. ගැහැණු ළමයි මල් වාගේ තමයි.. අවාරෙට පිපුණොතින් ඉක්මනින් පරවෙනවා.. 

මල් කැකුලක් කලින්ම පිපුණොතින් ඹමරුන්  ඇවිත් රොන් අරන් මලේ ලස්සනම කාලේ වෙනකොටත් මලට රේණු තියා මලේ සුවඳ වත් නෑ..

දවසක්දා මං බස් එකේ යනකොට මන් දැක්කා ඉස්ටේසමේ අයිනකට වෙලා දුර ඈත දිහා බලන් ඉන්න රෑට පිපෙන මලක්..

කාටවත් අයිති නැති කඩුපුල් මලක් නැතිනම් සේපාලිකා මලක්..

රෑට පිපෙන මලක්.. ඒත් මේ ගිනි දවාලේ..??

එහෙම තමයි තාත්තේ.. දැන් මෙහෙ මල් පිපෙනවා අවේලාවටත්.. මල් ගස් වල හැදුනාට සල්ලි ගස් වල හැදෙන්නේ නෑනේ..

එයින් සතියකට විතර පස්සේ බිනර පෝයට 

වතුසුද්ද මල් ටිකකුත් වට්ටියක පුරෝලා මන් ගියා පන්සල්.. මෙන්න වැඩක්.. එදා අවේලාවේ ඉස්ටේසමේ ගිනි දවල් පිපුණු කඩුපුල් මල බුදුන් නමදින්න ඇවිත්..

එදා තරම් විසිතුරු නැති හින්දමද මන්දා තරමකට වැහැරිලා වාගෙයි මට පෙණුනේ.. 

වත්සුණු නැතුවට , තරමක් මැලවිලා වගෙත් පෙණුනට හඳ එළියට ඈ හරි පින් පාටයි කියලයි මට නම් හිතුණෙ..

කඩුපුල් මල් පිපුණු විගසින් පූජා කලොතින් පින් මල්ලයි කියලා අත්තම්මා ඉස්සර කියනවා..මට ඒක මතක් උනා..

ඈ දෝතින්ම මල් වට්ටියක්ම පූජා කරලා "පූජේමි බුද්ධං" කීවේ සංසාරේ කොතැනක වත් ආයේ මලක් වෙලා නූපන්නෙමි වාගේ..

කඩුපුල් පිපෙන්නෙ රෑට.. නිශාචරයින් ඈට හරි කැමතියි.. ඒත් ඒ රෑට... උදේට පරවෙනවා.. උදේට ඈ දැක්කත් නොදැක්ක ගානට ඉගිලිලා යන්නේ රෑ පුරාවට ඇගේ සුවඳ විදගත් නිශාචරයින්මද කියලත් ඈට හිතෙනවා ඇති.. ඒත් ඒ කඩුපුල්ම තමයි අපි බුදුන් වදින්නත් නෙලාගන්නේ.. 

සංසාරේ පුරාවට කඩුපුල් පිපෙන්නෙ රෑටනේ..

බුදුන්ට පූජා වුණත් නිවන හරි දුරයි නේද තාත්තෙ..

තව දවසක් කොටුවේ ලංගම බස් නවත්වන තැන මං දැක්කා තවත් හෙන්දිරික්කා මලක්.. 

ඒ මල විතරක් නෙවෙයි.. මල් කැකුලත් අරන් ඇවිත්.. මල් පොහොට්ටුවකුත් වඩාගෙන..

කොයි ආත්මෙක පව් ගෙවන්නද මේ පිපිලා තියෙන්නේ.. මට හිතින් කියැවුනා.. 

දෙබරෙක් මලට කිට්ටු කලා.. අනේ අර කැකුල අතට මල් පොහොට්ටුව දීලා කැකුලට හාදුවකුත් දීලා පරිස්සමින් ඉදින් කෙල්ලෙ කියලා හෙන්දිරික්කා මල කොහේටද යන්න ගියා..

මේ මල් කවදා බුදුන් පිදෙන්නද තාත්තේ..

කලාපෙ වැඩ ඇරිලා හති දම දම එන කැලෑ මල්.. හොඳටම තෙහෙට්ටුවෙන්

ඒ උනත් ලස්සනයි.. පියකරුයි.. සුවඳයි!!!

මුහුණේ ගෑව වත්සුණු යට කදුළු කතා එමටයි.. 

තමන්ගේ එව්වෝ කැලේ පරවෙන්න නොදී රැකගන්න

කලාපෙ මැෂින් වල නේක මල් මෝස්තර මහන අහිංසක කැලෑ මල්..

පාර දෙපැත්තෙම ඹමරුන්.. කොහොමහරි මලක් නෙලාගන්න බලාගෙන..

බිම බලාගෙන යන තරමට පරිස්සම්..

තාත්තා හිටියනම් එහෙම කියයි..

මම කොහේ යන්නද කියලා හිතා ගන්න බැරිව පාරට බැස්සා..

වාහන තදබද අස්සේ පුංචි පුංචි පිච්ච මල්

බඩගින්නට අතපානවා...

උන් ගාව සුවඳ නෑ දැන්.. වාහන දුමාරෙට කළුපාට වෙලා.. 

"සතුටින්ම ඉන්නෙ සුදු පිච්ච මල්.."

නංගීට "ප්‍රියංවදා" කියලා නම දැම්මෙ ඇයි කියල ඇහුවම තාත්තා කීවෙ එහෙමයි! හැබෑටම මේ සුවඳ සමන් පොකුරු නේද.. මට හිතින් කියැවුනා..

මට ගෙදර මිදුල මතක් උනා.. !!!

නිල් කටරොළු බුනීල මල් මිදුල පුරා පිපිලා..

පිච්ච වැලේ සුවඳ ගෙදර පුරාවටම...

අම්මා මල් වවන්නේ ඇහේ තියාගෙන..

මන් ගමට එනවා තාත්තේ....!!!

-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු- 

🍃🍂🍁🌾🌺🌻🌹🌷🌼🌸💐🍄🎋🍀☘🌿🌵