තලාක් !!!
මගෙ ජීවිතය මලක් සේ පිපුණාය. ඔබ දෝතින්ම නෙළුවේය.. මලක් සේ රැගෙන මුදු සුවඳ උරා ඒ දෝතින්ම පොඩිකර අහකට විසීකලේ ඔය අත්‍ ය.. ඔබ දෑතේ මිරිකුණු ප්‍රේමය ය.. ඔබ දෑතේ මිරිකුණු ප්‍රේමිය ය..
මා ජීවිතයම ගෙන යළි අතරමඟ පෙති සලා ඔබ විසින් මට කළ අසාධාරණයේ තරම ඔබට නොතරම්ය.. ඔබ තවම එය නොදන්නේය.. එය තේරුම් යන්නට තව කල් මදි බව විතරක් කියමි.. එපමණකි...
මට ඔබව අමතකම කරන්නට ඕනෑය.. මා එළවා දැමූවාටත් වැඩියෙන් ඉවත දමන්නට ඕනෑය... ඒ හා සමානව ළඟ රඳන්නට ඕනෑය.. ජීවිතේ කරගන්නට ඕනෑය.. ආදරය කරන්නට ඕනෑය .. වෛර කරන්නට ද ඕනෑය.. හිත හදන්නට ඕනෑය බනින්නට ද ඕනෑය.. සමාව දෙන්නට ඕනෑය.. නොදෙන්නට ද ඕනෑය.. මට දුක් දුන් ඔබ දකින්නට ඕනෑය..මා රිදවූ ඔබ මතකෙන් අමතක කරන්නට ඕනෑය.
ඔබ නිසාවෙන් බිම පරවී වැටුණු "මල්" හැම තැන විසිරිලා ගොසිනි..
ඔබ නිරුවත් දෙපා වලින් ඒ මල් අමදිනවා යැයි කියමින් ඒවා පාගා පොඩිකර දමන'යුරු ඇස්මත ඇඳී බොඳවී යමින් තිබේ..
ප්‍රේමය අපරාජිත මල් උයනකි
නමුත් ඔබ පරාජිත ප්‍රේමවන්තයෙක් පමණි.. මා මෙලෙස කියන්නේම ඔබ රිදවන්නටමය.. ඉතින් ඔබටත් රිදෙන්නට ඕනෑමය..
මල් තලන්න ඔබට ඇහැකි නම් බඹරිදු පෙලන්න මලට ඇහැකි බව ද කියමි..
මා ඔබ දෑතේ පොඩිවී පරවී මිරිකී ගිය මලකි..
ඔබ නිසා පරාජිත ප්‍රේමයකි.. ප්‍රේමියකි..
මේ ඔබ නිසා හැඬු ඇස් ය
ඔබ හැඬවූ ඇස් ය
ඔබට ආදරේ දුන් ඇස් ය
ඔබ ආදරේ පැහැරගත් ඇස් ය
ඔබට නොරිදවූ
ඔබ රිද්දූ ඇස් ය
ඔබව මතක නැති නොකළ
ඔබ අමතක කළ ඇස් ය
ඔබ එනකල් බලා සිටි ඇස් ය
ඔබ අත්හළ ඇස් ය
ඇරුණු ඇස් ය
පියවෙනා ඇස් ය
ඔබට මතක නැති ඇස් ය
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment