අදින් දෙවසරක් පෙර
ඔබෙ බොකුටු හිසකෙස්
බැරෑරුම් බැල්ම හා
දැලි රැවුලකින් වැසී
සැඟවුණිද සිනාවක්
ගතින් මට යන්න හැර
හිත ගැඹුරේ හොඳම තැන
ඉමිහිරිම කල්පනා
සඟව ගන්නට ඇතී
නොපෙන්වා දයාවක්
සිතින් සිය දහස්වර
උපන්නද රිදුමකුත්
ලොව නඟන චෝදනා
දරාගන්නට ඇතී
අසම්මත ප්රේමයක්
මතක් වී වරින් වර
ළඟින් හුන් ආදරී
ප්රේමයේ චේතනා
වාවගත්තා මදිද
එය බිඳුනු හීනයක්
මෙය මගෙන් හාදුවක්!
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment