උදයේම පිටවෙලා අඳුරේම මතුවෙනා
පඬු පාට උවනතේ පින් පාට සිනාව
අව්වටම පිළිස්සි දුර්වර්ණ දැඩි සිරුර
කෙස්ස දැක තිබුණෙ නෑ කාලෙකින් පනාව
කොර ගගා වීදියේ වාසනා විකුණනා
කිසිදාක නොඇදෙනා ටිකට්පත් ඉනාව
තුරුළු කර දෝතින්ම සෙල්ලමට මට හිටිය
බෝනික්කා නැතිවෙලා තාත්තා ගෙනාව
වසරකට වතාවක් උපන්දින එන්නේම
කල්පයක් කල් ගැන්න තෑග්ගත් අරන්
වසරකට බැරිද මට දෙතුන් වර ඉපදෙන්න
සිතුණු වාරයන් ගැණ ගන්න බැරි තරම්
පහ දහය බැගින් මැටි කැටයකට එකතු වෙන
මගේ හීනෙ මට හිටිය බෝනික්කා අරන්
තාත්තේ මතකයිද අගුපිලේ ඈඳිගෙන
රිදෙනතුරු මඟ බැලුවා ඇස් හීනි කරන්
වාසනා කිව්වාට කොහෙද වාසනාවක්
එක ටිකට් පතක මිල රුපියල්ම විස්සයි
ටිකට් පනහක් පමණ යන්තමින් විකිණුවොත් පිල් විදා මොණරෙකුයි රජ මඟුල් වැස්සයි
පොද වැස්සටත් තෙමෙන වහලෙකුයි පැල්පතයි
වැස්සකට නැටුවොතින් මගෙ දුවේ ලෙස්සයි
තාත්තා කිව්වාට මගෙ නොතේරුම්කමට "බෝනික්කා තාත්තේ වාසනා විස්සයි"
මම මෙලොව දුටුව එක ලස්සනම දවසකදී තාත්තා ලෝකයම මගෙ අතට දුන්නා
ඇත්තමයි තාත්තේ හිත ගැස්ම වැඩිකමට මගෙ පුංචි ඇස් වලින් තුටු කඳුළු පැන්නා
රෝස පැහැ ගවුමකුත් රන් පාට කෙස් තියෙන ලස්සනම කුමාරිව ගමකටම පෙන්නා
මගෙ මුවේ පිපුණු හසරැල් මලක් ගානේම සුවඳක්ව ආදරෙන් තාත්තා උන්නා
මටත් නැති ලස්සනම ගවුම් පොඩි ඇන්දාට හුරතල්ම බෝනික්කි මගෙ දුවයි කියා
සෙනෙහසින් හිස සිඹින නුඹෙ සරම් ඔඩොක්කුවෙ
කතන්දර තුරුල්ලේ මට නින්ද ගියා
ගව්ගනන් දුර හීන මගෙ ළඟට ගෙනත් දෙන කටුක දුක් මන්තරද දැන උන්නු ඔයා
හරි පුදුම සෙල්ලමකි බෝනික්කා වාගෙම හැංඟි-මුත්තම් කළේ ඇයි ද මගෙ පියා
ආදරේ තරමටම සඟවගත් රහසකුත් තිබුණ වග දැන උන්නෙ නෑ ඔබේ පපුතුරේ
බෝනික්කො තබා මට රසකැවිලි වත් එපා තාත්තේ ඔබ නොවෙද මගෙ සතුටු යන්තරේ
කිසිවෙකුත් දන්නෙ නෑ තරු අසල ඔබ හිඳින මඟට මා රැගෙන යන දුර්ලභම මන්තරේ
මගෙ උපන්දින පැතුම තාත්තේ ඔබ තමයි
වෙන කවුද ඔබ තරම් මෙලොව මට ආදරේ
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment