Friday, May 31, 2019

බාඳුරා මලක් කිවූ කතාව


ලස්සන වසන්තෙක මල් පිපිලා.. සුවඳ හැම අතේ.. සමනලුන්ගෙ මී මැස්සන්ගෙ ආලවට්ටම් දිහා බලාගෙන මල් එක පොකුරට හිනා වෙනවා.. බඹරෙක් තරහ වෙලා යන්න ගියාම කදුළු සලන මල් ඇරෙන්න අනික් හැමෝම සතුටින් හිනාවෙනවා.. නිහඬවම මේ හැමදෙයක්ම බලා ඉන්න බාඳුරා මලක් කල්පනාවෙම කරබාගෙන ඉන්නවා.. ඈ වටා ඹබරු කැරකෙන හැටි දිහා හොරෙන් බලන මල් යාන්තමට කසුකුසුවෙ..

"බලන්න ඇගෙ ලස්සන.. ඈ කොයිතරම් පියකරුද.. ඒ උනත් ඈ නම් හරිම නපුරියක්.."
"එක ඹබරෙක් වත් අතහරින්නෙ නෑ" 


එය ඇහුණු බාඳුරාව යන්තමට වගේ හිස ඔසවා වටපිට බලනකොටම ඈ දිහා බලන් උන්නු මල් සේරම අහක බලනවා.. වටින් පිටින් ඇහෙන කසුකුසු මැද්දේ ඈ නිහඬවම කල්පනාවෙ.. ඈ එක්ක මිතුරු වෙන්න අනික් මල් බියයි වගෙම අකමැතියි..

දවසක් බාඳුරා මලට අසුවී යන්න දඟලන ඹමරෙක් දැකලා නිල් කටරොළු පොකුරක් බාඳුරා මලෙන් ඇහුවා ඇයි අපි වගේ නොවී ඔබ බාඳුරාවක් උනේ කියලා.. ඇයි ඔබ ඹබරට යන්න නොදෙන්නෙ කියලා..

මෙච්චර දවසක් නිහඬවම උන්නු බාඳුරා මල කතා කරන්න පටන් ගත්තා..

බඹරු කවද්ද එක මලක විතරක් වහලා හිටියේ..
උන්ගේ පුරුද්ද මලින් මලට ඉගිලිලා යන එක..
ඒක උන්ගේ රස්සාව..!!!

ලස්සන සුවඳ කොයි මල දැක්කමද බඹරෙක් අහක බලාන ගියේ ? මලට ළංවෙලා බලන්නෙ රොන් උරන්න.. බඹර තුඩු අස්සෙ හැංගිච්ච විෂ නොදන්නා මල් ලස්සන පාටින් හරී සුවඳට හිනැහෙනවා..බඹරා දන්න සේරම රැගුම් දාලා ළං උනාට මොකද ඊට පස්සෙ උන්ට එක තත්පරයක් වත් ඒ මල වටා තටු ගහන්න වත් වෙලාවක් නෑ..

මල් පිපෙන වසන්ත කාලයේ උන් මධු සාද පවත්වනවා..
සමනලුන්ට මී මැස්සන්ට අහක බලන සමහර අහංකාර මල් උනත් ඹබර රැගුම් ඉස්සරහ නොදැනිවම වසඟ වෙනවා..
මමත් ඉස්සරම ඔබ වගේම අහිංසකව පිපුණු නිල් කටරොළු මලක්...
ඒත් මං මියෙනකොටම හිතුවා ආයෙ පිපෙනවා නම් පිපෙන්නේ බාඳුරාවක් වෙලා කියලා..

මල් පිපෙනවා පරවෙනවා.. ඹබරු හිටියා කියලා මල් නොපිපෙන්නෙත් නෑ.. ඹමරුන්ට මධු සාද වල හිඟයකුත් නෑ..
සුවඳත් දීලා පාටත් දීලා සාරයත් දීලා පෙති කඩා හැලෙනවා...
එහෙම ලෝකෙක මං බාඳුරා මලක් උනාම ඇති වරද මොකක්ද...
අනික් මල් වසඟ කරවන අනග රැගුම් දාන ගොඩාක් ඹමරු මන් ඉස්සරහ වසඟ වෙනවා
මගෙ පරිස්සමේ සීමාව මන් දන්නවා.. ඉන් එහාටත් මත් වෙන්න හදන ඹබරුන්ට උරුම වෙන දේ කියන්න ඕනි නෑ නේ..

අහිංසක මලකට වසන්තය අහිමි කරන විස ඹබර තුඩු වලට මන් කියාදෙනවා ජීවිතේ ගැන..

ඒත්
ඹබරුන්ට දොස් නොකියන ගොඩාක් මල් එකම කුලේ බාඳුරා මලට නොකියනා දොසක් නෑ..

-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-

No comments:

Post a Comment