දඹ පාට සැඳෑවේ අළු වලා හැඬවුම්
නුබ තලයේ රිදි රිදී ඇහෙනවද ගෙරවුම්
නුඹ විතර තව කවුද දන්නෙ මගෙ රිදවුම්
කඹ ඇඳිලි තව කුමට ඇතිය මේ විඳවුම්
මේ දැන්ම මගෙ ළඟට මොහොතකට එන්න
නළල් තල කොපුල් නොව හිතම සිඹ යන්න
පටුම පටු ඉඩ අතර ගැඹුරු බව දන්න
ප්‍රේමාදරේ කිමිද සිප වැළඳගන්න
පැහැදුල්ව ඉඟිකරන තරු ඇසින් විමසා
හිත්තැවුල් සිඳලන්න ආදරෙන් සනසා
නිකෙලෙස්ව කවි ලීව නුඹය මගෙ තවුසා
මිණිමෙවුල හඬවන්න මිහිරි බව නොනසා
ළමැද වැසි වසින ගිනි පොදය හරි උණුසුම්
සුහද ඔබ ළඟම ඇති පිනි තමයි විසඳුම්
මහද නුඹ ගැනම ඇති හැඟුම නැත ඉවසුම්
දෙහද බැඳි ප්‍රේමයට කුමට අන් විමසුම්
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment