වෙරළකින් වෙරළකට නවාතැන් ඇති
යාත්‍රා රැලි මතින් අයාලේ යතී
ස්ථීර හදවතක් සොබාවෙන් නැති
රුස්සන්නේ නෑ හිතට ඔය රුවල් ගති
කැමති නම් හැකි නුඹට
මගෙ ප්‍රදීපය වෙන්න
මහ ටැඹක් විලස
ගොඩබිමෙහි හිස ඔසවන්න
මට හැකිය නිකුත් වෙන
එළිය නුඹටම වෙන්න
අඳුරු සිඳු ගමන් යන
කා හටත් දැල්වෙන්න
රස්තියාදුව අන්ධකාරය
කුණාටුත්
ගැඹුරු සිඳු අගාධය
විනාසය ළඟාවුත්
ඔබ වැනිම ඉරී ගිය
රුවල් හදවතින් යුත්
බොහෝ නැව් තිබේ
ලුණු මල බැඳී කල් ඉකුත්
සුන්දරම රෑ අහස
සඳපාන තරු එළිය
ඒ නැතත් නුඹ තුළම
දැල්වෙමිය වී දිරිය
කුණාටුව ලෙසින් නොව
මඳ සුළඟෙ කිති කිතිය
ප්‍රේමයේ ප්‍රදීපය
මහද වෙරළට ඇති ය
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment