වින්ඩ්ස්ක්‍රීනය බදාගත්
විසල් වැහිබිඳු මඬින
නොසන්සුන් හිත මතින්
ළදුඹුරුවන් දෙනෙතකි
ඇවිද යන කඳුළකි!
ඈත දුර සිට පෙනෙන
වංගුවට කල් තියා
වහා ගැස්සෙනු පිණිස
දෙපා අණසකට ගත්
අසංවර තිරිංග ය
හුරුපුරුදු පාරකි!
බිඳක් නවතිනු කියා
නොනැවතී සන් කරන
වහා ලෙස්සන සුළු ය
මීදුම ද තර්ජනය
මම කෙලෙස නවතිම් ද
මේ මතක කන්දකි!
ශාරදා නුඹේ ප්‍රේමයත්
වැහිදාක කඩුගන්නාව වගේ
පාලම පහුකරනකොට
හුදෙකලා මගේ තනියට
කාරයේ රේඩියෝවෙන්
කසුන් කල්හාර හිත හදනවා වගේ!
-රොෂෙල් ෆර්නැන්ඩු-
No comments:
Post a Comment